وقتی به دنیای مجازی فرار می‌کنیم
یک جامعه‌شناس گفت: افرادی که در روابط اجتماعی واقعی دچار تشویش و افسردگی بیشتری هستند، برقراری ارتباط در شبکه های اجتماعی را راهی برای فرار از واقعیت و تخلیه نیازهای روحی و اجتماعی خود می‌دانند.
خبر اقتصادی - بهرام نیکبخش اظهار کرد: فضای مجازی با توجه به ناشناختگی هویت افراد تعامل‌گرا و درگیر از نوعی تعاملات مونولوگی، صمیمانه و غیررسمی برخوردار است و به تازگی نیز استفاده از آن به عنوان یک مد رسانهای آن هم در بخش ارتباط مجازی تحت عنوان شبکه‌های اجتماعی با سرعت هندسی در بین جوانان و نوجوانان در حال گسترش است.
به گزارش ایسنا، وی افزود: تازگی و به روز بودن این کانالهای ارتباط مجازی و گرایش عموم برای تجربه کردن این قابلیت از عوامل شیوع و ترویج آن در لایههای مختلف اجتماعی، جغرافیایی و فرهنگی جامعه است.
نیکبخش گفت: اجزای ارتباطی انتقال یک پیام شامل منبع پیام، مجرای انتقال و نهایتا گیرنده پیام است. در فضای مجازی به خاطر ناشناختگی و عدم اطلاعات دقیق از منبع و مرجع یک پیام، ممکن است مطالبی که بعضا سبقه فرهنگی، اجتماعی و حقوقی دارند، به سرعت زیادی منتشر شوند و حاصل آن نوزاد نارسی به نام شایعه و شایعهسازی خواهد شد که نمونه های آن را در جامعه خودمان و در سطح کلان مربوط به محیط های رفاهی، ورزشی، فرهنگی و سیاسی میتوان سراغ گرفت.
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور اهواز عنوان کرد: طبق اعلام رسمی رسانه های داخلی، میانگین زمان مراجعه و استفاده از شبکه های اجتماعی در فضای مجازی در ایران به 9 ساعت در روز رسیده است و عمده کاربران شبکه های اجتماعی در تلفن همراه هوشمند خود به دید سرگرمی به مساله نگریسته و بدون توجه به منابع خبری و هویت شخص فرستنده پیام، سریعا شروع به کپی و انتشار این‌گونه پیام ها می کنند.
وی اظهار کرد: تعاملات و کنش های اجتماعی رو در رو نسبت به گذشته به ویژه در کانون خانواده با رشد گرایش به این شبکه ها، روز به روز کمرنگ تر میشود. این روزها در اطراف خود با افراد گوناگونی مواجه هستیم که ساعات طولانی را در صفحه تلفن همراه هوشمند خود میگذرانند و حتی حاضر نیستند در مجالس رسمی و مهمانی های دوستانه و خانوادگی لحظه ای از یار پیامرسان خود غفلت کنند، در نتیجه زیر یک سقف، جزایر چندگانه ارتباط مجازی شکل میگیرد که ممکن است بر اثر آن تعاملات زنده و دیالوگی در سطح گروهی منجر به طلاق ارتباطی گردد.
نیکبخش با بیان اینکه در محیط گرم خانواده نباید تعاملات زنده و پویا با تعاملات غیرزنده جایگزین شود، تصریح کرد: این معضل وقتی جدیتر می شود که حتی والدین جوان به جای صحبت و گفتوگو کردن با فرزندان در محیط خانواده به عنوان یکی از نهادهای اولیه تاثیرگذار، بیشتر وقت خود را صرف سیر کردن در شبکه‌های اجتماعی میکنند که در جامعه امروزی ما شاید این مسائل نشانههایی از اعتیاد اولیه به فضای مجازی به شمار رود و دامنه این اعتیاد با توجیهاتی از قبیل پر کردن تنهایی و جلوگیری از افسردگی روز به روز بیشتر میشود.
وی افزود: تحقیقات پزشکی نشان می‌دهد همان ناحیهای از مغز که در بیماران الکلی درگیر میشود، در افراد معتاد به اینترنت نیز درگیر شده است.
