:
كمينه:۱۵.۷۹°
بیشینه:۱۷.۹۹°
به‌روز شده در: ۱۲ آبان ۱۴۰۳ - ۱۷:۰۵
رییس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران تشریح کرد:

بررسی کارنامه 10 ساله عضویت ناظر ایران در سازمان تجارت جهانی

رییس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران ضمن ارزیابی حضور 10 ساله ایران در سازمان تجارت جهانی (WTO) به عنوان عضو ناظر، به تشریح ضرورت‌ها و چالش‌های عضویت ایران در این سازمان پرداخت.
کد خبر: ۵۵۰۳۶
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۴:۴۱
google-9.jpg

خبر اقتصادی - احمد پورفلاح با اشاره به پایان یافتن دوره زمانی عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی (WTO) به عنوان عضو ناظر گفت: عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی به عنوان عضو ناظر پیش درآمدی برای عضویت کامل در این سازمان بود و این فرصت بسیار مطلوبی بود که زیرساخت‌ها را به گونه‌ای طراحی و تجهیز کنیم که بتوانیم راحت‌تر عضویت سازمان تجارت جهانی را بدست آوریم.

به گزارش ایسنا، وی افزود: البته 10 سال برای این اقدام کافی نبود. بسیاری از کشور‌ها مانند چین، روسیه و عربستان چندین دهه منتظر ماندند تا به WTO راه پیدا کردند. واقعیت این است فکر نمی‌کنم که در ارتباط با موضوع خصوصی‌سازی‌ها، چابک‌سازی دولت و قدرت بخشیدن به بخش خصوصی و تشکل‌ها چندان موفق عمل کرده باشیم.

رییس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی اظهار کرد: علیرغم اینکه جو مساعد‌تری نسبت به ایران ایجاد شده است، به عنوان یک ایرانی نگران هستم که دیگر عضویت ‌ما در سازمان تجارت جهانی تمدید نشود، چون پارامتر‌هایی برای عضویت در سازمان تجارت جهانی وجود دارد که مورد بررسی قرار می‌گیرد. وقتی ما هنوز فضای کسب و کارمان در رده 130 قرار دارد و در بعضی پارامتر‌ها در میان 180 کشور در رده 150 هستیم، طبیعی است که راحت نمی‌توانیم به این سازمان راه پیدا کنیم. البته به هر حال اگر بخواهیم اقتصادی پویا داشته باشیم باید به رگ‌های اقتصاد جهانی وصل شویم.

پور فلاح درباره نگاه دولت یازدهم به عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی گفت: دولت فعلی عضویت در سازمان تجارت جهانی را به عنوان یک ضرورت احساس می‌کند. بعضی از مدیران ارشد دولت فعلی کسانی بوده‌اند که مقوله تجارت جهانی را رهبری می‌کردند و امروز در اتاق بازرگانی هم این ضرورت محسوس است و در جهت رسیدن به این جایگاه تلاش می‌شود.

وی عنوان کرد: امروز دنیا به دهکده جهانی تبدیل شده است که اگر ما قواعد این دهکده را رعایت نکنیم با وجود آنکه ممکن است در خیلی از نقاط با سلیقه‌مان هماهنگ نباشد نهایتا ما را در این ده نمی‌دهند یا حداقل شهروند درجه یک این دهکده به حساب نمی‌آییم.