اجبار صنعتگران برای فروش محصولات به انحصارگران

خبر اقتصادی - غلامرضا سلیمانی با اشاره به عمده ترین مشکلات صنایع کوچک در کشور گفت: معضلی که بسیاری از صنایع کوچک با آن درگیرند، تهیه مواد اولیه خوب با نرخ مناسب به دلیل توان مالی کم و قدرت چانه زنی پایین آن‌هاست.

به گزارش ایسنا، وی افزود: اکثر صنایع کوچک امروزه مشکل تامین منابع مالی دارند و این در حالی است که در ایران بر عکس اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، بیشتر منابع بانکی به صنایع بزرگ اختصاص یافته‌اند تا صنایع کوچک.

معاون سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران یکی از راهکارهای حل مشکلات صنایع کوچک را استفاده از فناوری های نوین دانست و گفت: در حال حاضر اکثر صنایع کوچک با استفاده از فناوری های سطح پایین، روش های قدیمی و تکنیک های کهنه اقدام به تولید می کند که قطعا راندمان کمتری نسبت به فناوری های جدید دارند.

سلیمانی همچنین با اشاره به محدود بودن بازار فروش تولیدات صنایع کوچک به بازارهای کوچک محلی اظهار کرد: دو مورد سبب شده صنایع کوچک در این زمینه آسیب ببینند؛ اول اینکه در ایران به طور کلی در زمینه بازاریابی چندان کار نشده و بسیاری از صنایع کوچک به بازارهای فروش محلی محدود هستند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر در بسیاری از مواقع، صنایع کوچک مجبورند برای اعتماد به آینده تولیدات خود، آن ها را به کسانی که انحصار خرید دارند، یعنی واسطه های بخش بازرگانی بفروشند تا اعتبارهای لازم و مواد اولیه مورد نیاز جهت ادامه تولید را به دست آورند.

معاون سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران در ادامه با انتقاد از رقابت صنایع بزرگ و کوچک در کشور گفت: در کشور ما صنایع بزرگ با صنایع کوچک رقابت می کنند در حالی که این موضوع در کشورهای پیشرفته جهان وجود ندارد. این صنایع به نوعی با هم پیوند دارند و مشارکت می کنند. این در حالی است که ظرفیت بسیاری از تولیدکننده های کوچک کشور بسیار کمتر از ظرفیت اسمی آن‌هاست.

سلیمانی همچنین یکی از مهم ترین عوامل موثر بر پیشرفت بخش تولید را فعالیت های مستمر بخش های تحقیق و توسعه دانست و گفت: بسیاری از صنایع کوچک حتی این بخش ها را در خود ندارند. در حالی که پایه رقابت بزرگ ترین شرکت های دنیا در حال حاضر در این زمینه است.

وی با بیان اینکه صنایع کوچک ایران اغلب مالک مدیریتی هستند و همین امر سبب ضعف در مدیریت آن ها شده است، اظهار کرد: مهارت و تحصیلات پایین نیروی کار نیز یکی دیگر از مشکلات این بخش است، چراکه عموما کارگران این صنایع فاقد مهارت یا با تحصیلات پایین تر از دیپلم هستند.

معاون سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران در عین حال نقش دولت را نیز در مشکلات صنایع کوچک تاثیرگذار خواند و گفت: عدم تببین جایگاه و اهمیت صنایع کوچک در توسعه صنعتی و اقتصادی و نداشتن قانون خاص و متمایز از صنایع بزرگ، وجود قوانین دست و پاگیر، انواع مالیات ها و عوارض بر صنایع کوچک به عنوان عامل بازدارنده و ضد توسعه عمل می کنند.

سلیمانی افزود: در عین حال بخش عمده ای از صنایع کوچک به اطلاعات صحیح و کافی در زمینه های مختلف از جمله نوع و میزان سرمایه گذای، انتخاب مکان و ماشین آلات، اطلاع از قراردادهای فرعی و پیمانکاری با واحدهای بزرگ، اطلاع از تغییرات فناوری اطلاعات و اطلاع از بازارهای ملی و بین المللی و ... دسترسی ندارند و همین امر سبب شده بعضا سرمایه گذاری هایی انجام شود که نه تنها منجر به سود نشده بلکه به ضرر آن صنعت تمام شود.

وی با بیان اینکه صنایع کوچک باید به صورت شبکه ای رشد کنند، گفت: در حال حاضر صنایع کچک و واحدهای تولیدی به صورت غیر شبکه ای رشد کرده و هر کدام به صورت منفرد عمل می کنند و به دنبال بازارهای محلی و کوچک هستند. در صورتی که با رشد شبکه این صنایع می توان بازارهای بزرگ را در بین آن ها به اشتراک گذاشت تا از ظرفیت آن بازارها بیشتر استفاده شود.