حراج آبادانی کشور با صادرات سیب‌زمینی و هندوانه!

خبر اقتصادی - صادق بیک‌نژاد اظهار کرد: در حال حاضر با توجه به نبود آمایش سرزمین و الگوی کشت مناسب و عدم برنامه‌ریزی صحیح برای ایجاد کشاورزی پایدار، هم‌چنان در نقاط خشک و نیمه خشک کشور به تولید محصولات آب‌بر همچون هندوانه و سیب زمینی می‌پردازیم که در صورت ادامه‌ی این روند، دشت‌های کشور در آینده‌ی نزدیک به بیابان‌های برهوت تبدیل خواهند شد.

به گزارش ایسنا، وی افزود: با تدوین سیاست‌های مناسب و برنامه‌ریزی درخصوص مدیریت آب، ایجاد مشوق برای کشاورزان از قبیل خرید تضمینی محصولات دارای نیاز آبی کم، ارتقای دانش، بینش و مهارت کشاورزان و تشریح منافع ملی برای آنها، از صادرات آب مجازی جلوگیری خواهد شد.

این کارشناس کشاورزی با بیان این‌که کشاورزی در ایران یک شغل کم‌درآمد است، گفت: به دلیل ساختار سنتی کشاورزی، بهره‌وری این بخش بسیار پایین است. متخصصان کشاورزی هم از بخش‌های تولیدی دور هستند لذا تعجبی ندارد که کاربران بخش کشاورزی با توجه به نیاز بازار و عدم آگاهی نسبت به منابع ملی به کشت محصولات آب‌بر بپردازند، چرا که شرایط معیشتی، آنها را به این امر مجبور می‌کند.

بیک‌نژاد تصریح کرد: بحث آمایش سرزمین جایگاه مشخصی در ایران ندارد و معمولا کشاورزان خود را در اقتصاد کاذب کشاورزی می‌اندازند. بدین معنی که با توجه به نوسانات قیمت محصولات، اقدام به کشت می‌کنند، بدون این‌که بدانند با توجه به محدودیت‌های آبی، کدام اقلیم مناسب کشت چه نوع محصولی است.

وی موقعیت کشور را با توجه به محدودیت منابع آبی در "شرایط بحران" توصیف کرد و گفت: در کشوری زندگی می‌کنیم که همواره مشکل آب وجود دارد. لذا باید از قطره قطره آب نهایت استفاده را ببریم. غالب کشاورزان ما اطلاعی از هزینه‌های تولید از قبیل آب و نهاده‌ها ندارند. مسئولان نیز چندان نتوانسته‌اند یک الگوی کشت مناسب طراحی کنند که در قالب آن اعتماد لازم درخصوص خرید محصولات به کشاورزان داده شود؛ به طور مثال اگر تولید هندوانه برای هر کشاورز سالانه 20 میلیون تومان سود دارد باید با پرداخت 21 میلیون تومان به کشاورز، آنها را به کشت گندم در نقاط نیمه خشک ترغیب کنیم.

این کارشناس کشاورزی با بیان این‌که کشورهای عربی، محصولات دارای نیاز آبی کم می‌کارند و محصولات آب‌بر را از ما می‌خرند، اظهار کرد: آنها توپ را به زمین ما انداخته‌اند و منابع آبی خود را حفظ می‌کنند. ما هم به دلیل اینکه برنامه‌ریزی چندانی در مدیریت و ساختارها بر اساس کشاورزی پایدار و مصرف بهینه آب نداریم، با صادرات آب مجازی، آنها را در این امر کمک می‌کنیم.