چرا بايد پايتخت را تعطيل كنيم ؟
آلودگي هوا و مباحث حاشيه اي آن داغ ترين بحث اين روزها در ميان اقشار گوناگون و رسانه ها است.
علي اكبرزاده ؛ بازار خبر _ آلودگي هوا در اولين ماه از زمستان به اوج خود رسيده است . گويي تكاپوي دولت براي مهار وارونگي هوا و جو پايدار اين روزها راه به جايي ندارد . برقراري مداوم طرح زوج و فرد و يا تعطيلي چندين روزه تهران هم گره گشا نيست .
اما به واقع آلودگي اين چنيني تهران كه صبح اول وقت را به كام هر فردي تلخ مي كند با چه ابزاري رفع و رجوع مي شود.
سريال تعطيلي ها گرچه برخي رسانه ها و تجار فعال را آزار مي دهد و به واكنش وا مي دارد اما مزايايي هم دارد كه در ميان داد و قال اين دو دسته مغفول مانده است ؛ خروج افراد از كلانشهر تهران ، خودداري سالمندان و كودكان در خروج از منازل ، عدم استفاده از خودرو به دليل محدوديت ها ، تعطيلي بانك ها و مراكز اداري دولتي كه خود عاملي است براي عدم خروج شهروندان از منازل تنها گوشه اي است از مزاياي تعطيلي كه در پس ذهن فرافكنان و نزديك بينان پنهان شده است .
تعطيلات زنجيره اي گرچه در خود آسيب هاي بدون توجيهي را نهفته است اما ، در شرايط معمول آسيب هاي واقعي تعطيلات غير قابل انكار است . هرچند كشور ما و خاص پايتخت آن به عنوان نقطه تمركز مسائل اقتصادي و سياسي شرايط معمول و روبه بهبودي را طي نمي كند كه از تعطيلي گزندي پذيرد ؛ زيرا اين تنها اقتصاد هاي در حال گذار و روبه جلو هستند كه از تعطيلي آسيب هاي قابل توجه مي بينند نه اقتصادي كه شب و روز برايش توفيري ندارد .
تعطيلي در اقتصاد اين روزهاي ما آنقدري هم كه بزرگنمايي مي شود كشنده و زيان آور نيست ، زيرا تعطيلات مخل روند يك چرخه ي ثابت و مدون است ، نه رويه اي كه نوسان و هرج و مرج عضو لاينفك آن است و در خانه ماندن اوج امنيت اقتصادي .
بازرگاني مي گفت : بهتر است كركره ي دكان هايمان به بهانه ي آلودگي اين روزها پايين باشد ، هم ريه هايمان در مصونيت است هم سرمايه مان از نوسانات گاه و بي گاه بازار در امان .
تهران باز باشد يا تعطيل چند راست و دروغ را روزانه از خود و مديرانش جدا نمي كند :
اقتصاد در كلام مسئولان در حال رشد است و در عمل برعكس
ترافيك رو به پايين است اما عصرهاي صدر و همت ، در عمل برعكس
اميد به زندگي جذاب تر شده و جماعت ورزشكار روز افزون ؛
آلودگي و اين ورژن در اخبار رو به پاكي است اما ؛ در عمل بر عكس
اما به واقع آلودگي اين چنيني تهران كه صبح اول وقت را به كام هر فردي تلخ مي كند با چه ابزاري رفع و رجوع مي شود.
سريال تعطيلي ها گرچه برخي رسانه ها و تجار فعال را آزار مي دهد و به واكنش وا مي دارد اما مزايايي هم دارد كه در ميان داد و قال اين دو دسته مغفول مانده است ؛ خروج افراد از كلانشهر تهران ، خودداري سالمندان و كودكان در خروج از منازل ، عدم استفاده از خودرو به دليل محدوديت ها ، تعطيلي بانك ها و مراكز اداري دولتي كه خود عاملي است براي عدم خروج شهروندان از منازل تنها گوشه اي است از مزاياي تعطيلي كه در پس ذهن فرافكنان و نزديك بينان پنهان شده است .
تعطيلات زنجيره اي گرچه در خود آسيب هاي بدون توجيهي را نهفته است اما ، در شرايط معمول آسيب هاي واقعي تعطيلات غير قابل انكار است . هرچند كشور ما و خاص پايتخت آن به عنوان نقطه تمركز مسائل اقتصادي و سياسي شرايط معمول و روبه بهبودي را طي نمي كند كه از تعطيلي گزندي پذيرد ؛ زيرا اين تنها اقتصاد هاي در حال گذار و روبه جلو هستند كه از تعطيلي آسيب هاي قابل توجه مي بينند نه اقتصادي كه شب و روز برايش توفيري ندارد .
تعطيلي در اقتصاد اين روزهاي ما آنقدري هم كه بزرگنمايي مي شود كشنده و زيان آور نيست ، زيرا تعطيلات مخل روند يك چرخه ي ثابت و مدون است ، نه رويه اي كه نوسان و هرج و مرج عضو لاينفك آن است و در خانه ماندن اوج امنيت اقتصادي .
بازرگاني مي گفت : بهتر است كركره ي دكان هايمان به بهانه ي آلودگي اين روزها پايين باشد ، هم ريه هايمان در مصونيت است هم سرمايه مان از نوسانات گاه و بي گاه بازار در امان .
تهران باز باشد يا تعطيل چند راست و دروغ را روزانه از خود و مديرانش جدا نمي كند :
اقتصاد در كلام مسئولان در حال رشد است و در عمل برعكس
ترافيك رو به پايين است اما عصرهاي صدر و همت ، در عمل برعكس
اميد به زندگي جذاب تر شده و جماعت ورزشكار روز افزون ؛
آلودگي و اين ورژن در اخبار رو به پاكي است اما ؛ در عمل بر عكس
