همه به سمت کاهش هزینه ها می روند ما به سمت افزایش هزینه ها رفته ایم
"ماشین کوچولو"، راهکار نجات ترافیک، پارکینگ، یارانه سوخت و صنعت خودرو، ....
طرح " ماشین کوچک و کم مصرف، راهکار نجات صنعت خودرو، ترافیک، پارکینگ و یارانه سوخت" می تواند مفید باشد. چرا دیگران به سمت کاهش هزینه ها رفته اند ما به دنبال افزایش هزینه ها، خودروهای بزرگ، توزیع یارانه بیشتر بین مردم و... رفته ایم. باید درک منطقی از کاهش هزینه های زندگی را داشته باشیم تا آسوده تر زندگی کنیم و مشکل خود را حل کنیم....
خبراقتصادی- محسن شمشیری: در شرایطی که اعلام شده به خودروهای بالای 1800 سی سی بنزین سهمیه بندی داده نخواهدشد، و در شرایطی که مردم در ترافیک هر روزه خیابان ها، کلافه شده اند و علاوه بر درآمد و شغل و هزینه های زندگی باید به شلوغی خیابان ها نیز با ابراز تعجب و نگرانی نگاه کنند و در شرایطی که خودروسازان به خاطر رشد هزینه های تولید، با مشکلات بسیار مواجهند و برخی می گویند که درمعرض ورشکستگی هستند.... چه راهکاری برای کاهش مشکلات شلوغی خیابان ها، خودروسازی، گرانی سوخت و هزینه های دولت و ملت وجود دارد؟
وقتی در ترافیک به انتظار بازشدن راه هستیم، و گاهی به اطراف نگاه می کنیم، بسیاری ازخودروهای بزرگ و متوسط را می بینیم که مانند ما اکثرا به صورت تک سرنشین و یا دو نفری نشسته اند و حدود 90 درصد خودروها خالی هستند .... از خود می پرسیم که آیا نمی شود که به جای 4 خودرو، یک خودرو حرکت کند و همه را به مقصد برساند؟ آیا نمی توان خودروهای کوچک تری ساخت که در ترافیک ساده تر از کنار هم عبور کنند و عامل تصادف نشوند؟!
بخش حمل و نقل و صنعت خودرو اولین بخش ازاقتصاد است که تحت تاثیرمشکلات اقتصادی و تحریم و.... با چالش مواجه می شود
مردمی که صبح یا شب، از روی پل های عابر پیاده در اتوبان ها عبور می کنند، از مشاهده میلیون ها خودرو، و آلودگی و صدا و دود آن، دچار وحشت می شوند و احساس می کنند که شهر به پارکینگ متحرک بزرگی تبدیل شده و کوچه ها لب به لب پر از خودرو شده است و مردمی که در کناراقیانوسی از خودروهای در حال تردد ایستاده اند هر لحظه نگران هستند که این حجم وسیع خودرو که به سرعت و بدون تفکر عبور می کند، آنها را غرق کند، و از خود سوال می کنند آینده این شهر چه خواهد شد؟
کارشناسان که بارها راهکارهایی برای عبور از این مشکلات ارائه داده اند امروز تصور می کنند که تا مشکل حاد نشود، کسی به حرف آنها گوش نخواهد داد.
اما به نظر می رسد وقت آن رسیده که برای زندگی در کلان شهر تهران و شهرهای بزرگ دیگر راهکاری بیاندیشیم. چه کنیم تا صنعت خودروسازی، بحران سوخت و یارانه چند میلیارد دلاری آن و ترافیک و شلوغی کوچه ها و مشکل پارکینگ و... حل شود؟
مردم نسبت به شلوغی کوچه ها انتقاد دارند، ازنبود خودروهای عمومی و پارکنیگ انتقاد دارند، مشکل یارانه های عظیم برای سوخت و بنزین، سالهاست که دولت را دچار مشکل کرده است.
خودروسازان در شرایطی هستند که اگر به مشکل آنها توجهی نشود، دچار ورشکستگی خواهند شد.
شاید یکی از راهکارهای میان مدت، استفاده از خودروهای کم مصرف و کوچک باشد زیرا حداقل به اندازه زیادی مشکل پارکینگ، ترافیک، سوخت، هزینه های خودروسازان و... را حل می کند.
به کشور همسایه ترکیه توجه کنید که اکثر خودروهای آنها کم مصرف و کوچک است و انواع خودروهای مزدا، فورد، هیوندایی و.... که کم مصرف و کوچک هستند برای رفت و آمد استفاده می شوند و به عنوان تاکسی و سایر وسایل نقلیه استفاده می شوند.
تعداد خودروهای شاسی بلند و پر مصرف در این کشور به طور نسبی بسیار کمتر از ایران است. اما برعکس در ایران خودروهای سنگین، بزرگ، پر مصرف روز به روز نه تنها کم نمی شود بلکه در حال افزایش است و همه افراد پولدار تلاش می کنند که خودروی شاسی بلند و بزرگ و پر مصرف و قدرتمند را خریداری کنند.
برای آنها اهمیتی ندارد که چقدر پول بنزین می دهند زیرا بنزین ارزان، مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند و به جای 9 هزار تومان برای هر لیتر در ترکیه، فقط 700 تومان در ایران می پردازند.
چشم وهم چشمی نیز باعث شده که در برج ها و ساختمان هایی که به زحمت می توانند چند خودرو را جا به جا کنند، انواع خودروهای بزرگ و پر مصرف نفس همسایه را قطع کند و جلوی درب پارکینگ و کوچه و مغازه و هر نقطه ای پر از خودروهای پارک شده است که برخی از آنها فقط برای مهمانی ها و مسافرت های شمال استفاده می شود و جالب این است که این مدیران عالی رتبه به جای این که خودروی کوچکی با یک راننده داشته باشند، ترجیح می دهند که خودروی بزرگ و پر مصرف داشته باشند و خودشان ساعت ها در جاده و فاصله محل کار و.. رانندگی کنند.
به قول یکی از نویسندگان مطبوعات، بسیاری از ما، تصور می کنیم که مدیر هستند اما در واقع ما راننده هستیم و درک منطقی از مسائل اقتصادی و مدیریت نداریم.
در شرایط کنونی که امکان آزادسازی قیمت خودرو وجود ندارد و هزینه تولید یک خودروی 15 میلیون تومانی به 35 میلیون تومان افزایش یافته و افزایش های اخیر قیمت خودرونیز قادر به تامین هزینه های خودروسازان نیست، بهترین راهکار این است که با مشارکت شرکت های هیوندایی و رنو و... به دنبال تولید خودروهای کوچک و کم مصرف باشند تا هزینه های تولید آنها نیز تاحدی کاهش یابد.
حتی اگر برای خودروسازان این طرح مفید نباشد حداقل از دیدگاه منافع ملی و برای مردم و دولت و مصرف کننده مفید است و در نهایت باعث افزایش تقاضا برای خودروهای کوچک و کم مصرف می شود که نفع آن نیز به خودروساز خواهد رسید.
این طرح بزرگ برای حدود حداقل 15 سال می تواند یک راهکار عمده جهت کاهش مصرف سوخت و هزینه دولت، کاهش بخشی از مشکلات تهران وشهرهای بزرگ، کاهش ترافیک و مشکل پارکینگ و... باشد و نفع آن در هر جایی به چشم می خورد.
برای اجرای آن نیز علاوه بر مرحله دوم و پایانی هدفمندی قیمت بنزین یعنی افزایش قیمت بنزین، به سرمایه گذاری وکمک دولت به خودروسازان وآزادسازی قیمت خودرو باهدف تولید انبوه خودروهای کم مصرف و کوچک 1300 سی سی، بالا بردن استاندارد آنها، افزایش تعرفه واردات خودروهای لوکس و بزرگ و پر مصرف، الزام ساختمان سازی ها به ساختن تعداد پارکینگ کافی و... نیازمند است.
قطعا منافع این طرح، از محل رشد درآمد دولت، مالیات ها و... می تواند در توسعه حمل و نقل عمومی مترو، اتوبوس و... نیز کمک کند.
بیایید به ابعاد این طرح فکر کنیم و برای نجات شهر، صنعت، و مردم و برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک وشلوغی و یارانه سوخت .... توجه داشته باشیم که طرح " ماشین کوچک و کم مصرف، راهکار نجات صنعت خودرو، ترافیک، پارکینگ و یارانه سوخت" می تواند مفید باشد. چرا دیگران به سمت کاهش هزینه ها رفته اند ما به دنبال افزایش هزینه ها، خودروهای بزرگ، توزیع یارانه بیشتر بین مردم و... رفته ایم. باید رقابتی تر شدن و درک منطقی از کاهش هزینه های زندگی را داشته باشیم تا آسوده تر زندگی کنیم و مشکل خود را حل کنیم....
آمادگی داریم که کارشناسان ومخاطبان گرامی، نظرات خود را در این زمینه ارسال تا منتشر کنیم
خودروهای پرمصرف تهران را با خودروهای کوچک و کم مصرف ترکیه و استانبول و برخی شهرها مقایسه کنید
وقتی در ترافیک به انتظار بازشدن راه هستیم، و گاهی به اطراف نگاه می کنیم، بسیاری ازخودروهای بزرگ و متوسط را می بینیم که مانند ما اکثرا به صورت تک سرنشین و یا دو نفری نشسته اند و حدود 90 درصد خودروها خالی هستند .... از خود می پرسیم که آیا نمی شود که به جای 4 خودرو، یک خودرو حرکت کند و همه را به مقصد برساند؟ آیا نمی توان خودروهای کوچک تری ساخت که در ترافیک ساده تر از کنار هم عبور کنند و عامل تصادف نشوند؟!
بخش حمل و نقل و صنعت خودرو اولین بخش ازاقتصاد است که تحت تاثیرمشکلات اقتصادی و تحریم و.... با چالش مواجه می شود
مردمی که صبح یا شب، از روی پل های عابر پیاده در اتوبان ها عبور می کنند، از مشاهده میلیون ها خودرو، و آلودگی و صدا و دود آن، دچار وحشت می شوند و احساس می کنند که شهر به پارکینگ متحرک بزرگی تبدیل شده و کوچه ها لب به لب پر از خودرو شده است و مردمی که در کناراقیانوسی از خودروهای در حال تردد ایستاده اند هر لحظه نگران هستند که این حجم وسیع خودرو که به سرعت و بدون تفکر عبور می کند، آنها را غرق کند، و از خود سوال می کنند آینده این شهر چه خواهد شد؟
کارشناسان که بارها راهکارهایی برای عبور از این مشکلات ارائه داده اند امروز تصور می کنند که تا مشکل حاد نشود، کسی به حرف آنها گوش نخواهد داد.
اما به نظر می رسد وقت آن رسیده که برای زندگی در کلان شهر تهران و شهرهای بزرگ دیگر راهکاری بیاندیشیم. چه کنیم تا صنعت خودروسازی، بحران سوخت و یارانه چند میلیارد دلاری آن و ترافیک و شلوغی کوچه ها و مشکل پارکینگ و... حل شود؟
مردم نسبت به شلوغی کوچه ها انتقاد دارند، ازنبود خودروهای عمومی و پارکنیگ انتقاد دارند، مشکل یارانه های عظیم برای سوخت و بنزین، سالهاست که دولت را دچار مشکل کرده است.
خودروسازان در شرایطی هستند که اگر به مشکل آنها توجهی نشود، دچار ورشکستگی خواهند شد.
شاید یکی از راهکارهای میان مدت، استفاده از خودروهای کم مصرف و کوچک باشد زیرا حداقل به اندازه زیادی مشکل پارکینگ، ترافیک، سوخت، هزینه های خودروسازان و... را حل می کند.
به کشور همسایه ترکیه توجه کنید که اکثر خودروهای آنها کم مصرف و کوچک است و انواع خودروهای مزدا، فورد، هیوندایی و.... که کم مصرف و کوچک هستند برای رفت و آمد استفاده می شوند و به عنوان تاکسی و سایر وسایل نقلیه استفاده می شوند.
تعداد خودروهای شاسی بلند و پر مصرف در این کشور به طور نسبی بسیار کمتر از ایران است. اما برعکس در ایران خودروهای سنگین، بزرگ، پر مصرف روز به روز نه تنها کم نمی شود بلکه در حال افزایش است و همه افراد پولدار تلاش می کنند که خودروی شاسی بلند و بزرگ و پر مصرف و قدرتمند را خریداری کنند.
برای آنها اهمیتی ندارد که چقدر پول بنزین می دهند زیرا بنزین ارزان، مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند و به جای 9 هزار تومان برای هر لیتر در ترکیه، فقط 700 تومان در ایران می پردازند.
چشم وهم چشمی نیز باعث شده که در برج ها و ساختمان هایی که به زحمت می توانند چند خودرو را جا به جا کنند، انواع خودروهای بزرگ و پر مصرف نفس همسایه را قطع کند و جلوی درب پارکینگ و کوچه و مغازه و هر نقطه ای پر از خودروهای پارک شده است که برخی از آنها فقط برای مهمانی ها و مسافرت های شمال استفاده می شود و جالب این است که این مدیران عالی رتبه به جای این که خودروی کوچکی با یک راننده داشته باشند، ترجیح می دهند که خودروی بزرگ و پر مصرف داشته باشند و خودشان ساعت ها در جاده و فاصله محل کار و.. رانندگی کنند.
به قول یکی از نویسندگان مطبوعات، بسیاری از ما، تصور می کنیم که مدیر هستند اما در واقع ما راننده هستیم و درک منطقی از مسائل اقتصادی و مدیریت نداریم.
در شرایط کنونی که امکان آزادسازی قیمت خودرو وجود ندارد و هزینه تولید یک خودروی 15 میلیون تومانی به 35 میلیون تومان افزایش یافته و افزایش های اخیر قیمت خودرونیز قادر به تامین هزینه های خودروسازان نیست، بهترین راهکار این است که با مشارکت شرکت های هیوندایی و رنو و... به دنبال تولید خودروهای کوچک و کم مصرف باشند تا هزینه های تولید آنها نیز تاحدی کاهش یابد.
حتی اگر برای خودروسازان این طرح مفید نباشد حداقل از دیدگاه منافع ملی و برای مردم و دولت و مصرف کننده مفید است و در نهایت باعث افزایش تقاضا برای خودروهای کوچک و کم مصرف می شود که نفع آن نیز به خودروساز خواهد رسید.
این طرح بزرگ برای حدود حداقل 15 سال می تواند یک راهکار عمده جهت کاهش مصرف سوخت و هزینه دولت، کاهش بخشی از مشکلات تهران وشهرهای بزرگ، کاهش ترافیک و مشکل پارکینگ و... باشد و نفع آن در هر جایی به چشم می خورد.
برای اجرای آن نیز علاوه بر مرحله دوم و پایانی هدفمندی قیمت بنزین یعنی افزایش قیمت بنزین، به سرمایه گذاری وکمک دولت به خودروسازان وآزادسازی قیمت خودرو باهدف تولید انبوه خودروهای کم مصرف و کوچک 1300 سی سی، بالا بردن استاندارد آنها، افزایش تعرفه واردات خودروهای لوکس و بزرگ و پر مصرف، الزام ساختمان سازی ها به ساختن تعداد پارکینگ کافی و... نیازمند است.
قطعا منافع این طرح، از محل رشد درآمد دولت، مالیات ها و... می تواند در توسعه حمل و نقل عمومی مترو، اتوبوس و... نیز کمک کند.
بیایید به ابعاد این طرح فکر کنیم و برای نجات شهر، صنعت، و مردم و برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک وشلوغی و یارانه سوخت .... توجه داشته باشیم که طرح " ماشین کوچک و کم مصرف، راهکار نجات صنعت خودرو، ترافیک، پارکینگ و یارانه سوخت" می تواند مفید باشد. چرا دیگران به سمت کاهش هزینه ها رفته اند ما به دنبال افزایش هزینه ها، خودروهای بزرگ، توزیع یارانه بیشتر بین مردم و... رفته ایم. باید رقابتی تر شدن و درک منطقی از کاهش هزینه های زندگی را داشته باشیم تا آسوده تر زندگی کنیم و مشکل خود را حل کنیم....
آمادگی داریم که کارشناسان ومخاطبان گرامی، نظرات خود را در این زمینه ارسال تا منتشر کنیم
خودروهای پرمصرف تهران را با خودروهای کوچک و کم مصرف ترکیه و استانبول و برخی شهرها مقایسه کنید
