سازمان هواپیمایی ایران از سال 1296 به بعد

خبراقتصادی: در اواخر جنگ جهانی اول و در یکی از روزهای سال 1296 شمسی اهالی تهران برای اولین بار هواپیمایی را مشاهده نمودند که در ارتفاع پایین بر فراز تهران پرواز می‌کرد و چون در آن موقع فرودگاهی در تهران وجود نداشت، خلبان در محل وزارت امور خارجه و شهربانی فعلی به زمین نشست. این هواپیما ساخت روسیه بود که آن را به صورت صندوقی از قطعات از راه بندرانزلی با اتومبیل به تهران حمل و پس از سوار کردن قطعات توسط خلبان روسی به پرواز درآمد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، پیشرفت سریع کشورهای توسعه یافته در زمینه صنعت، تکنولوژی و بازرگانی، مسؤولین امر را متوجه صنعت نوپا و پرشتاب هواپیمایی کرد.
به دنبال تمایل کشورها نسبت به استفاده از این تکنولوژی، در بهمن ماه سال 1304 ایران به موجب قانونی، حق انحصاری هواپیمایی در ایران را به شرکت هواپیمایی آلمانی به نام یونکرس واگذار کرد.شرکت مزبور در سال 1305 شعبه خود را در ایران افتتاح و با وارد کردن چند فروند هواپیمای یونکرس، خطوط هوایی به شهرهای مشهد، شیراز، بندرانزلی و بوشهر دایر و حمل و نقل پست و مسافر از راه هوا را به عهده گرفت.در سال 1317 باشگاه خلبانی با 20 فروند هواپیما تاسیس شد. در مرداد ماه 1325 دولت اقدام به تشکیل اداره‌ای تحت عنوان اداره کل هواپیمایی کشوری کرد.
اداره مذکور در آغاز کار خود را در یک اتاق واقع در طبقه پایین ساختمان شمس‌العماره با یک رییس و یک کارمند آغاز کرد و در یک سال بعد با بودجه‌ای بالغ بر 300 هزار تومان محل آن به فرودگاه مهرآباد انتقال یافت. حدود 3 سال بعد یعنی در تاریخ 28 تیر ماه 1328 قانون هواپیمایی کشوری به تصویب مجلس وقت رسید و اداره کل هواپیمایی کشوری زیر نظر وزارت راه قرار گرفت.
در سال 1353 اداره مذکور تحت عنوان سازمان هواپیمایی کشوری زیر پوشش وزارت جنگ قرار گرفت، تا این که با به ثمر رسیدن انقلاب شکوهمند اسلامی در تاریخ 6 اسفند سال 1357 با تصویب شورای انقلاب، سازمان از پیکره وزارت جنگ منتزع و به وزارت راه و ترابری ملحق گردید.
در راستای شناخت بیشتر سازمان هواپیمایی کشوری که امروزه به عنوان سازمانی متعالی و شکوفا، اعمال حاکمیت بر صنعت حمل و نقل هوایی را عهده دار است همین بس که پس از انقلاب شکوهمند اسلامی به رغم مشغله‌های 8 سال دفاع مقدس و اخراج کارشناسان خارجی، کلیه امور به دست توانای متخصصین ایرانی انجام و فرودگاه‌های کشور از 22 فرودگاه قبل از انقلاب که حمل بار و مسافر در آن انجام می‌گرفت به 70 فرودگاه عملیاتی و آمار جابه جایی مسافر از قریب به 30 میلیون نفر قبل از انقلاب به حدود 20 میلیون نفر در سال افزایش یافته است.