اقتصادگردان - احسان شمشيری
يافتههاي پژوهشي و گزارشهاي آماري نشان ميدهد، بيمه شخص ثالث همچنان پر ريسكترين رشته بيمهيي در ايران و جهان است و حق بيمههاي توليد شده را بيش از رشتههاي ديگر ميبلعد.
بسياري از مديران ريسك معتقدند؛ افزايش امنيت در حمل و نقل و توليدات خودروسازان و... بايد در بالاترين اولويت دولتها قرار بگيرد زيرا براساس آمارها، ريسك بيمه مسووليت شخص ثالث عمدهترين تهديد براي شركتهاي بيمهيي و حمل و نقل محسوب ميشود.
بر اساس اعلام سازمان پزشكي قانوني در حوادث رانندگي طي 9ماهه نخست سال جاري نسبت به مدت مشابه سال قبل، تعداد جانباختگان 6.2درصد كاهش و تعداد مصدومان 2.8درصد افزايش داشته است.
طبق آخرين آمار اعلام شده توسط سازمان پزشكي قانوني كشور در 8ماهه نخست سال جاري 12هزار و 751نفر در حوادث رانندگي جان خود را از دست دادند، اين رقم در مقايسه با مدت مشابه سال قبل كه آمار تلفات 13هزار و 97 نفر بود، 6.2درصد كمتر شده است.
در اين مدت استانهاي فارس با 1083، خراسان رضوي با 925 و تهران با 903 نفر فوتي بيشترين و استانهاي ايلام با 110، كهگيلويه و بويراحمد با 135 و اردبيل با 164 نفر فوتي كمترين آمار تلفات حوادث رانندگي را داشتهاند.
همچنين در اين مدت تعداد مصدومان جادهيي افزايش داشته و به رقم 243821 نفر رسيده است. در اين بين استانهاي تهران، خراسانرضوي و فارس بيشترين مصدومان و استانهاي هرمزگان، ايلام وخراسانجنوبي كمترين تعداد مصدومان را داشتهاند.
ريسك بالاي صنعت حمل و نقل
بر اساس تحليلي كه گروه بيمه مسووليت حمل و نقل عمومي شركت اي او اِن، AON با مطالعه كشورها انجام داده شدت خسارت بيمه مسووليت در حمل ونقل عمومي افزايش يافته است
اين بررسي حاكي است بيمه مسووليت شخص ثالث، به عنوان عمدهترين ريسك صنعت حمل و نقل تلقي ميشود. در حالي كه شدت خسارت در بيمه مسووليت حمل و نقل عمومي، بهطور سالانه 4درصد ارزيابي ميشود، فراواني خسارت 5درصد افزايش داشته است.
در اين گزارش آمده است كه فراواني خسارت اتوبوسها بيشتر از خسارتهاي وسايل نقليه ريلي است در حالي كه شدت خسارتهاي وسايل نقليه ريلي به مراتب بيشتر از خسارتهاي اتوبوسهاست. اين به آن دليل است كه اتوبوسها با افراد پياده و ديگر كاربران جاده تعامل دارند و اين سبب ايجاد سوانح منجر به خسارتهاي مسووليت ميشود.
يافتههاي اين مطالعه نشان ميدهد كه ادعاهاي خسارت افراد پياده، 3درصد از كل خسارتها را در بر ميگيرد، اما تقريبا 40درصد از كل پرداختهاي خسارت در اين بخش به اين نوع خسارتها اختصاص دارد.
در اين رابطه اوتيس تولبرت، از مديران معروف حمل و نقل اظهار داشت: در اين شركت در مقايسه با ديگر صنايع، بخش حمل و نقل عمومي، بالاترين مواجهه با ريسك را براي مردم به همراه دارد.
اين سبب ميشود تا مساله افزايش امنيت در بالاترين اولويت سازمانهاي حمل و نقل قرار بگيرد. به همين دليل است كه بسياري از مديران ريسك كه در اين تحقيق شركت كرده بودند، ريسك بيمه مسووليت شخص ثالث را بهعنوان عمدهترين تهديد نسبت به سازمان خود ميدانند.
همچنين آمارهاي اين مطالعه نشان ميدهد كه در سال 2016 فراواني پرداخت خسارتهاي تصادفات اتوبوسها و وسايل نقليه ريلي در هر 1000 مورد الحاقيه بيمه 0.34 يا به عبارت ديگر يك مورد در هر 245874 الحاقيه بيمه بوده است.
نرخ خسارت براي اتوبوسها و وسايل نقليه ريلي در مجموع 39.17 سنت براي هريك هزار الحاقيه بوده است و براي هر الحاقيه 3.9 سنت بوده است.
تقريبا 72درصد ادعاهاي خسارت، ناشي از تصادفات خودرو بوده است كه در اين ميان 91درصد آن مربوط به تصادف وسيله نقليه با ديگر وسايل نقليه بوده است و از ميان ادعاهاي خسارتي كه ناشي از تصادفات اتومبيل نبوده تقريبا 32درصد ناشي از افتادن مسافر گزارش شده است.
ماريو ريچارد، مدير و اكچوئري شركت مشاوره ريسك جهاني اي او ان در اين باره اظهار داشت: بهطور مستمر دنبال دادههاي جديدي براي كمك به درك بهتر ريسكهايي هستند كه سازمانهاي آنان با آن روبهرو هستند. اين يافتهها به مديران ريسك كمك ميكند تا درك عميقي نسبت به سنجش، حفظ و كاهش ريسك مسووليت خود حاصل كنند.
براي ارزيابي دقيق ريسك بايد دو عامل مهم شدت خسارت و فراواني خسارت در ارزيابي خسارات مورد ارزيابي و اندازهگيري قرار گيرند.
شدت خسارت كه از تقسيم مقدار كل خسارت بر تعداد خسارت به دست ميآيد. در واقع شدت خسارت، به معني همان متوسط هزينهها براي هر خسارت است.
فراواني خسارت كه از تقسيم تعداد خسارت بر دوره زماني تحت پوشش بهدست ميآيد. در واقع فراواني خسارت به معني تعداد متوسط خسارتها براي هر دوره زماني است
نهايتا از حاصل ضرب فراواني در شدت خسارت، خسارت مورد انتظار به دست ميآيد كه محاسبه دقيق اين دوعامل از اين جهت حايز اهميت است كه برآورد كمتر هر يك از عوامل ذكر شده، شركتهاي بيمه را با مشكل مواجه خواهد كرد.
از اين رو ارزيابي كيفيت و كميت ريسكهايي كه قرار است توسط بيمهگر تحت پوشش قرار گيرند؛ از وظايف اكچوئري شركت بيمه است و اندازهگيري فراواني و شدت خسارات ريسكهاي مورد بيمه از اهميت زيادي برخوردار است. نهايتا وقتي ريسكها ارزيابي و اندازهگيري شدند، تكنيكهاي مديريت ريسك از قبيل كاهش، انتقال، اجتناب، پذيرش و... مورد استفاده قرار ميگيرد.