بودجه بی‌صاحب!
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید: «سالم ترین و کارآمد ترین دولت بعد از انقلاب دولت آقای خاتمی بود. این نه به آن دلیل بود که آقای خاتمی و دولت مردانش انسان های شریفی بودند بلکه به آن دلیل بود که قوای قضائیه، مقننه و سازمان های بازرسی در کار نظارت به وظیفه خود عمل می کردند.»
خبراقتصادی:مجلس مصمم است تا بخش درآمدی قانون بودجه سال 92 را اصلاح کند. دولت نیز 20 شهریور اصلاحیه خود را به مجلس خواهد برد. این همراهی اما در حالی است که دولت قبل نیز نسبت به غیر قابل تحقق بودن درآمدها اعتراض داشت اما مجلس به آن توجهی نکرد.
رفتار دوگانه مجلس و سیاست یک بام و دو هوا در خصوص درآمدهای پیش بینی شده در بودجه 92 این سوال را مطرح می کند که آن همراهی بی چون و چرای مجلس در ابتدای دولت احمدی نژاد چه بود این مخالفت بی دلیل در پایان چه؟
سعید لیلاز در گفتگو با فرارو در این خصوص معتقد است: «سالهای 76، 84 و 92 سالهای "بی صاحب" در تاریخ بودجه نویسی کشور است. چرا قوانین مصوب در این سالها را نه دولت قبلی مسئولیت آن را می پذیرد و نه دولت جدید. بر این اساس طبیعی است که دولت جدید از مجلس درخواست اصلاح آن را داشته باشد. »
لیلاز ادامه داد: «علاوه بر این با توجه به سابقه احمدی نژاد در نحوه اجرای بودجه سال های گذشته و کیفیت نظارت مجلس، تصویب بودجه سال 92 به کار بیهوده ای تبدیل شد. چرا که نه آن کس که لایحه را نوشت تصیمی به اجرا داشت و نه آنکس که آن لایحه را تصویب کرد امیدی به اجرای آن.»
وی در خصوص رفتار دوگانه مجلس گفت: «در هشت سال گذشته هیچ نماینده ای از دولت احمدی نژاد نخواست که اگر بناست که قانونی اجرا نشود لااقل درخواست تغییر آن را بدهد. تلاش کنونی مجلس برای اصلاح قانون بودجه باید در دولت احمدی نژاد هم اتفاق می افتاد.»
لیلاز با اشاره به فشارهایی از بیرون مجلس به نمایندگان گفت: « نظارت استصوابی نظام پارلمانتاریزم کشور را پوک و میان تهی کرده و مجلس را از موضوعیت انداخته است. این اتفاق از ابتدای تاسیس مجلس هفتم بیشتر مشهود شد.»
لیلاز با اشاره به تاثیر این موضوع بر توقف بی دلیل برنامه چهارم در مجلس هفتم گفت: «به این دلیل حدود 700 میلیارد دلار درآمد نفتی در این هشت سال تبدیل به طناب داری بر گردن مردم به شکل تورم 44 درصدی شده است.»
وی تاکید کرد: «نتیجه فقدان نظرات مستقل در میان نمایندگان آن شد که هشت سال از طلایی ترین فرصت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در تاریخ ایران که به نظر من بی نظیر بود از دست رفت و به ضد خود تبدیل شد.»
لیلاز با اشاره به ورود مجلس به اصلاح و نظارت بر بودجه 92 گفت: « این خیلی خوب است که مجلس تصمیم بگیرد که نظارت به دولت آقای روحانی را افزایش دهد. تلاش مجلس برای اصلاح قانون بودجه نشان می دهد مجلس تلاش دارد تا وجهه خود را بازسازی کند و نقش محوری خود را دوباره به دست بگیرد.»
وی با اشاره به نقش نظارت بر دولت گفت: «سالم ترین و کارآمد ترین دولت بعد از انقلاب دولت آقای خاتمی بود. این نه به آن دلیل بود که آقای خاتمی و دولت مردانش انسان های شریفی بودند بلکه به آن دلیل بود که قوای قضائیه، مقننه و سازمان های بازرسی در کار نظارت به وظیفه خود عمل می کردند.»
وی با اشاره به نقش مطبوعات در آن دوره گفت: «اینکه نظارت این نهاد ها با چه نیتی صورت می گرفت اهمیتی ندارد. چرا که آن تجربه نشان داد اگر این نظارت حتی اگر با نیت کارشکنی هم صورت بگیرد نتایج مثبت خود را خواهد گذاشت.»
لیلاز ادامه داد: «آن زمان که دولت آقای احمدی نژاد در اوایل تصدیگری «مقدس» خوانده شد، نتیجه آن دزدی و اختلاس بزرگ سه هزار میلیاردی بود. چرا که پس از آن هرگونه انتقاد از دولت ممنوع شد.»
وی با تاکید بر این موضوع که انتقاد به مجلس نه از بابت کمکی است که اکنون به دولت جدید می کند بلکه از بابت کمکی است که به دولت احمدی نژاد نکرد گفت: « تعامل مجلس با دولت باید فعالانه باشد نه منفعلانه.»
