فرهادی با بیان اینکه در این لایحه تفسیر قوانین ممکن نیست و میتوان سیستمی کار را پیش برد، گفت: در این لایحه عوامل شهرداری به عنوان ضابطین قضایی مشخص شدند و عملاً تخلفات ساختمانی را جرم انگاری کرده است و به مثابه جرم با تخلفات ساختمانی برخورد میشود
رییس اداره کل امور اجرایی کمیسیونهای ماده 100 با بیان اینکه در حال حاضر اختلافی بین تهران و سایر شهرها در مورد احکام ماده ۱۰۰ وجود دارد، گفت: چراکه در عمده شهرها حدود ۸۰ درصد احکام به جریمه ختم میشوند و تنها حدود ۲۰ درصد به تخریب، قلع، اعاده و… ختم میشود اما در تهران عکس این آمار اتفاق میافتد.
وی در مورد شبهات در آرای کمیسیون ماده ۱۰۰ با بیان اینکه کمیسیونها در صدور احکام استقلال عمل دارند و کسی نمیتواند در کار آنها دخالت کند، گفت: ماده ۱۰۰ یک مرجع شبه قضایی است که شاکی پرونده، مناطق هستند و متشاکی مالکانی هستند که در ملکشان برخلاف پروانه یا بدون پروانه در حریم یا محدوده عملیاتی ساختمانی، انجام دادهاند که بر اساس تبصرههای ماده ۱۰۰ با آنها برخورد میشود.
فرهادی با انتقاد از نگاه ابزاری به کمیسیون ماده ۱۰۰ و عملکرد مناطق در ارایه اطلاعات پروندهها به کمیسیون ماده ۱۰۰ که علاوه بر رسیدگی طولانی موجب رسوب پروندهها نیز میشود، گفت: متأسفانه عوامل اجرایی مناطق هر پروندهای را برای ماده ۱۰۰ ارسال میکنند. به گونهای که در این میان حتی پروندههایی همچون اختلافات همسایهای، مزاحمت همسایه و… که ارتباطی به ماموریتهای ماده ۱۰۰ ندارد، ارسال میشود.
وی با بیان اینکه باید در وهله اول از بروز تخلف در منطقه پیشگیری شود، گفت: تخلف ساختمانی معنا ندارد. چرا که باید مالکان بر اساس پروانه و اسناد بالا دستی ساخت و ساز داشته باشند و اگر تخلفی رخ داد باید در همان موقعیت مهندس ناظر، برخورد کند و شهرداری منطقه نیز باید به مسوولیتهای خود درست عمل کند و مانع بروز تخلف شود تا پروندهای به ماده ۱۰۰ ارجاع نشود و اگر ارجاع شد، پروندهها را درست ارجاع دهند.
وی تاکید کرد: بحث درآمدی در شهر بسیار مهم است ولی نباید این درآمد با تخلف به دست آید؛ چراکه تخلف حواشی دارد و باید پیش از وقوع تخلف پیشگیری کرد و اگر سلایق متفاوت است، نیاز است مناطق به یک وحدت رویه دست پیدا کنند.