خواننده ترانه های خاطره انگیز در عمق وجود مردم ایران رفت اما صدا و خاطراتش زنده است؛ از دایه دایه وقت جنگه تا بارو بارو...

اقتصاد گردان - حسین فرجی خواننده لرستانی ترانه های ماندگار بارو بارو و دایه دایه ، صبح امروز 30 اردیبهشت 97 دار فانی را وداع گفت. او اگرچه در لرستان به دنیا آمد و لری ترانه نوشت و خواند و مانند شادروان رضاسقایی و دیگر خواننندگان لر مشهور به فولکلورهای فارسی ایرانی بود، اما در سراسر ایران صدایش شنیده شد و  محافل بین المللی نیز صدای او را به عنوان ماندگارترین و زیباترین ترانه و آهنگ ملی به ثبت رساندند

 عزت الله فرجی معروف به حسین فرجی، یکم بهمن ماه 1329 در خیابان 17 شهریور فعلی و محله‎ی پشت گرداب سنگی (سوم اسفند سابق) در شهر خرم آباد دیده به دنیا گشود. حسین فرجی برای نخستین بار در سال 1343 توسط آقای شادابی به مرحوم همت‎علی سالم معرفی و آهنگ «دایه دایه» را در رادیو خرم آباد اجرا کرد.

فرجی در سال 50 و در حین تحصیل، با دختر استاد ریاحی آشنا شده و ازدواج کرد که حاصل این پیوند، یک پسر و یک دختر است. دخترایشان متولد سال 1351 و پسرشان هم که تنبورنواز است متولد سال 1361 می باشد.

بیشتر آثار ایشان تک آهنگ بود. در دهه ی 40 که اوج فعالیت‎هایشان محسوب می شد، نوارها ریلی بود. سال های 48 تا 51 آهنگ ها به شکل صفحه بود که در نهایت قابلیت ضبط دو آهنگ را داشت. اواسط دهه ی 50، بازار کاست رونق گرفت و 7 تا 8 آهنگ را در یک کاست منتشر کرد که معروف ترین شان «سُزه سُزه»، «پاپی سلیمانی»، «کرمی»، «شوِ سال» ، «شیپورچی» و «کوش‎طلا» نام دارد. برخی هم مثل «ستاره»، «سنگ خارا»، «هی نار» و «گل شادی» آلبوم شدند و بسیاری از آهنگ های فارسی را هم به شکل غزل خواندند.آهنگ معروف «بارو بارو» هم مربوط به اینشان است. 

وی که از دوران کودکی دارای صدای بسیار خوبی بود از همان دوران مدرسه کار خواندن ترانه های محلی را شروع کرد تا اینکه جهت ارتقاء سطح کیفی کارش و همچنین برای شناساندن ترانه های محلی لری به تهران آمد و زیر نظر استاد مهرتاش که استاد اساتید هنرمندان بود کار خود را آغاز کرد.

 این هنرمند در سال 1346 و در حالی که تنها 17 سال سن داشت اولین ترانه خود را با نام «شو سال» که شعر و آهنگش را هم خودش خلق کرده بود، اجرا و در همان سال ترانه معروف «شیپورچی» را هم که خود حکایتی داشت را با شعر و آهنگی از خود وارد بازار کرد. 

شیپورچی، دایه دایه، شو سال، کینه، مادر، مسافر کویت، مرغ اسیر، تویی بهارم سوزه سوزه و ... از ترانه های به یادماندنی مرحوم فرجی محسوب می شوند.

البته تعدادی از ترانه های لری بارها توسط خوانندگان مختلف از جمله رضاسقایی و حسین فرجی بازنویسی، تنظیم و اجرای جدید داشته اند اما ریشه برخی ترانه های لری مانند دایه دایه ریشه های تاریخی دارد و توسط این هنرمندان هر بار زیباتر و بهتر اجرا شده اند. در سال 86 ، ترانه «دايه دايه وقته جنگه»  جزو آثار فاخر و ماندگار يكصد سال اخير موسيقي ايران به ثبت رسيد و نام هنرمندانی از جمله مجتبي ميرزاده و رضا سقايي و حسین فرجی را ماندگار کرده است.