بر مبنای آمار رسمی ارائه شده از سوی وزارت راه و شهرسازی 23 فرودگاه کشور در سال گذشته کمتر از هزار پرواز را ثبت کردهاند، این یعنی در طول روز کمتر از سه پرواز.
خبر اقتصادی - هرچند این آمار به خوبی نشان می دهد که لزوم ایجاد یک تغییر جهت جدی در سیاست گذاریهای جدید برای ساخت فرودگاه بیش از هر عامل دیگری مورد نیاز است اما با وجود این، کلنگ زنیهایی که در سالهای گذشته صورت گرفته در مسیر بهره برداری قرار گرفتهاند.
به گزارش ایسنا، گناباد، تربت حیدریه، سقز، بروجرد و ماکو شهرها و مناطق جدیدی هستند که بر مبنای مجوز شرکت فرودگاههای کشور در سالهای گذشته در فهرست فرودگاههایی قرار گرفتهاند که بناست به زودی نامشان در کنار 54 فرودگاه فعال در کشور جای گیرند.
این فرودگاهها در حالی با سرمایه کلان در دستور کار قرار دارند که از هماکنون مشخص نیست با توجه به تنگناهای موجود در صنعت هواپیمایی کشور چگونه بناست مورد استفاده قرار گیرند.
در شرایطی که در سال 1393 بیش از 40 میلیون مسافر هوایی در ایران جابهجا شدند تنها چند فرودگاه بزرگ مانند مهرآباد، امام خمینی، مشهد و شیراز توانستند حدی از جذب مسافر را داشته باشند که در آنها تمامی امکانات به وجود آمده در فرودگاه مورد استفاده قرار گیرد.
بخش عمدهای از تجهیزات هوایی باقیمانده کشور اما به دلیل نبود تقاضای سفر هوایی و البته محدودیت ناوگان عملا یا بلااستفاده ماندند و یا در طول سال با کمترین میزان پرواز روبهرو شدند.
این در شرایطی است که طبق اعلام ترکان بناست فرودگاه ماکو به عنوان فرودگاه تحت مدیریت مناطق آزاد کشور نیز تا پایان بهار امسال به بهرهبرداری برسد تا اینکه نام این فرودگاه نیز در لیست مناطق پروازی قرار گیرد که مشخص نیست برای استفاده از تجهیزات و امکانات آنها چه برنامهریزی در دستور کار قرار خواهد گرفت.
البته موضوع اعلام شدن نام ماکو به عنوان یکی از مناطق آزاد تجاری کشور میتواند به رونق گرفتن این فرودگاه کمک بسیاری کند و سهم عمدهای از پروازها را به برنامههای سفری تجاری و بازرگانی اختصاص دهد، اما با این وجود محدودیت ناوگان کشور همچنان برای تداوم برنامههای پروازی در ماکو و دیگر شهرهای کوچکی که در آنها فرودگاه آمده مشکلساز خواهد بود.
موضوعی که محمدعلی ایلخانی - سرپرست سابق شرکت فرودگاههای کشور _ نیز بر آن تصریح داشت و اعلام کرده بود تا زمانی که نتوان ناوگان محدود و کوچک برای سفرهای کوتاه و کم ظرفیت را وارد عرصهی هوایی کشور کرد، عملا ساخت فرودگاههای جدید منطق اقتصادی قدیم ندارد. هرچند بار تاسیس این فرودگاهها بر دوش شرکت فرودگاهها افتاده و این سازمان ملزم به تکمیل آنها در صورت تامین سرمایه است، اما نمیتوان امید داشت موفقیت چشمگیری نصیب آنها شود.