خبر اقتصادی - بسياري از افراد معتقدند كه ميوهها و سبزيجات چون تركيبات كاملا طبيعي و بدون هرگونه مواد شيميايي و نگه دارنده هستند، پس منعي ندارد كه تمام قسمتهاي آنها بدون هيچ نگراني و مشكلي خورده شود.
بادام تلخ ممنوع!
بادام تلخ محتوي مقادير بالايي از آميگدالين گلوكوزيد است كه در بدن به اسيد پيروسيك يا همان سيانيد هيدروژن تبديل ميشود. سيانيد هيدروژن يكی از اصليترين تركيبات آفتكشهاست كه در صنعت كشاورزي مورد استفاده قرار ميگيرد و دقيقا همان تركيب كشندهاي است كه نازيها براي كشتار دسته جمعي از آن استفاده ميكردند.
بنابراين اگر در جنگلي مشغول پيادهروي بوديد و به يك درخت بادام برخورد كرديد، بهتر است مبادرت به خوردن نكنيد چراكه اين بادامها ميتوانند محتوي مقدار قابل توجهي از آميگدالين سمي باشند. اگر ميزان اين سم حدود 68 ميليگرم به ازاي هر پوند(حدود نیمکیلوگرم) از وزن بدن برسد، ميتواند ظرف چند ثانيه سبب مرگ شود. فرآيند حرارت دادن بادام ميتواند با غير فعال كردن آميگدالين گلوكوزيداز مانع از مشكلات خطرآفرين آن شود.
دانههاي سيب ممنوع!
شايد بسيار ديده باشيد كه بعضيها سيب را چنان ميخورند كه تنها قسمت زائد و دور ريختنياش، چوب آن است. اگر شما هم از اين گروه هستيد بهتر است بدانيد كه دانههاي سيب محتوي سم بسيار خطرناكي به نام آميگدالين است. كه تجمع و انباشته شدن آن به مرور زمان در بدن ميتواند مشكل ساز باشد. آميگدالين تركيب سيانيد و قند است كه در بدن به سيانيد هيدروژن تبديل ميشود. اين تركيب با آسيب رساندن به گلبولهاي قرمز خوني، مانع از اكسيژنرساني صحيح در بدن ميشود.
البته جاي شكرش باقي است كه دانههاي سيب پوشش تقريبا ضخيمي دارند كه مانع خارج شدن آميگدالين ميشوند و تنها در صورتيكه اين دانهها خرد شوند، له شوند يا زير دندان جويده شوند، ديگر عامل محافظتي به حساب نميآيند و از آن پس آميگدالين به راحتي وارد بدن ميشود و در دراز مدت ميتواند صدمات جبران ناپذيري ايجاد كند. بنابراين بهترين حالت آن است كه جانب احتياط را رعايت كنيد و از خوردن دانههاي سيب جدا خودداري كنيد.
سيب زميني سبز ممنوع!
شايد بارها چشمتان به سيبزمينيهايي كه قسمتهايي از آن سبز شده، افتاده باشد و با خود فكر كردهايد كه اين رنگ سبز روي سيبزميني از چه ميتواند باشد. زمانيكه سيب زمينيها در حال رشد هستند، آن قسمتهايي كه خارج از خاك و در مقابل نور خورشيد قرار ميگيرد و همچنين در زمانهايي كه تغييرات درجه حرارت بسيار زياد است، پروسه سبز شدن در سيب زميني اتفاق ميافتد و مادهاي سمي به نام سولانين در آن تشكيل ميشود.
سولانين سمي بسيار خطرناك است كه اگر مقدار آن بهطور قابل توجهي در بدن بالا برود، ميتواند با تاثیر روي سيستم عصبي مشكلات متعددي را براي فرد ايجاد كند. در رابطه با سيبزمينيها هميشه يادتان باشد كه هرگز سيبزمينيهاي سبز را مصرف نكنيد و قسمتهايي كه به اين رنگ هستند را هنگام پخت و پز برش بزنيد و دور بريزيد.
خوردن هسته زردآلو و هلو ممنوع!
خيليها عادت دارند كه پس از خوردن زردآلو، هسته آن را بشكنند و دانه آن را ميل كنند چون بيشتر اين افراد معتقدند كه دانههاي زردآلو، نفخ شديد اين ميوه خوشمزه را ميتواند كنترل كند. البته اين اتفاق در رابطه با هستههاي هلو كمتر اتفاق ميافتد. چرا كه سختي بيش از اندازه هسته و تلخ بودن دانه آن معمولا مانع از خوردن آن ميشود اما به هر حال در هسته هر دوي اين ميوههاي تابستاني خوشمزه مقادير قابل توجهي سم آميگدالين موجود است كه مشابه مكانيسمهاي گفته شده ميتواند براي بدن مشكلساز باشد.
خوردن گيلاس با هسته ممنوع!
مشابه همان مشكلي كه در رابطه با دانههاي سيب وجود دارد، هسته گيلاس هم محتوي آميگدالين است. آميگدالين موجود در هسته گيلاس هم ميتواند به محض ورود به بدن با آزادسازي آنزيم گلوكوزيداز از دستگاه گوارش، متابوليزه شده و به سيانيد و گلوكز تبديل شود. سيانيد آزاد شده تركيبي بسيار سمي، خطرناك و حتي كشنده است كه با اختلال در سيستم اكسيژنرساني به سلولها ميتواند سبب مرگ تدريجي سلول شده و در مقادير بالا سبب مرگ فرد شود. پس به ياد داشتن اين نكته بسيار حائز اهميت است كه هرگز گيلاس را با هسته نخوريد. اين اشتباه به ويژه در كودكان بسيار اتفاق ميافتد و به سبب پايينتر بودن قدرت سيستم ايمني در آنها ميتواند خطر بيشتري به همراه داشته باشد.
دانههاي گلابي ممنوع!
در رابطه با دانههاي گلابي هم همان داستان گفته شده است. بسياري از افراد گلابي را هم مشابه سيب تمام قسمتهايش را ميخورند و تنها چوب آن را دور ميريزند. دانههاي گلابي هم محتوي مقادير قابل توجهي از سم آميگدالين است كه در بدن تبديل به سيانيد ميشود. تركيب سمي حاصله ميتواند با اختلال در سيستم اكسيژنرساني براي بدن مشكلساز باشد. پس فكر نكنيد كه تمام اينها از طبيعت آمده است و خوردن تمام قسمتهاي يك خوراكي مشكلي براي سلامتيتان به وجود نميآورد.
برگ ريواس ممنوع!
همان قدر كه ساقههاي ترش مزه اين گياه ميتواند اشتها برانگيز و پر خاصيت باشد، برگهاي آن به سبب داشتن دو تركيب به نام اكساليت و آنتراكوينون گليكوزيد بسيار سمي و خطرناك است و در صورت مصرف طولاني مدت و انباشته شدن بيشاز حد اين مواد سمي در بدن ميتواند بسيار خطرناك باشد.