تماشای فیلم اصیل مانند نگاه کردن به فرش ایرانی است

اقتصادگردان_ اینکه برای نشان دادن اصالت و قدمت فرش باید سراغ هنرمندی رفت که خود مانند فرش ایرانی اصالت دارد. هنرمندی که با آثارش انگار که می نشنید، حوصله می کند و یک فرش را از ابتدا تا انتها می بافد. 

اکثراً وی را کارگردانی مؤلف و مؤثر دانسته‌اند که در شکل‌گیری بدنه اصلی سینما در ایران نقشی محوری داشته است. او با ساخت فیلم قیصر در سال ۱۳۴۸ نخستین بار دو قطب هنری و تجاری سینما را به هم پیوند داد و از آغازگران موج نو در سینمای ایران بود. اغلب آثارش هویت ایرانی دارد.  او علاوه بر فعالیت‌های سینمایی، نوشتن رمان و شعر را نیز تجربه کرده‌است. 

از فیلم‌های مهمش می‌توان به قیصر، بلوچ، داش آکل، خاک، گوزن‌ها، خط قرمز، دندان مار، سرب و جرم اشاره کرد. 

مسعود کیمیایی ......

بله مسعود کیمیایی . شاید هیچ کس به اندازه او نمی تواند نقش و نگار و فرهنگ اصیل و هزار ساله فرش ایرانی را برای شما داستان کند و از رنگ هایی بگوید که مردمش با آن زندگی کردند و از فرشی بگوید که نماد تمدن ایرانی است. 

از او درباره فرش ایرانی پرسیدیم و اینکه اصلا چقدر سینمای ایران به این هنر اصیل ایرانی توجه داشته است.

مسعود کیمیایی در ابتدا گفت: هنر یکی از بهترین وسیله ها برای انتقال آرامش محسوب می شود اما کیمیاگری هنر تنها سیراب کردن روح سرشار از هیجان کودکان و انتقال آرامش به دل بزرگسالانی که از زندگی روزمره خسته اند نیست، هنر موثرترین وسیله در انتقال فرهنگ محسوب می شود.

وی ادامه داد: از گذشته تا امروز در تمام خانه‌های ایرانی حتی محقرترین آنها مفروش كردن خانه با فرش دستباف یكی از زینت‌های خانه محسوب می‌شود و استفاده از آن به عنوان هنر و صنعت ایرانی از جایگاه و منزلت ویژه‌ای در میان خانواده‌ها برخوردار است.

خالق «قیصر» در ادامه اظهار داشت: به هر حال وقتی صحبت از فرهنگ و هویت ایرانی می‌شود بی‌شك فرش یكی از نمادهای بارزی است كه این فرهنگ و هویت را نمایان می‌‌كند. این هنر ایرانی كاركرد فرهنگی نیز به خود گرفته است؛ به طوری كه طرح‌ها و نقش‌های هریك نه تنها نشان‌دهنده دوره ویژه تاریخی است، بلكه نمادهایی از فرهنگ بافندگان آن را كه از منطقه‌ای خاص از ایران هستند، آشكار می‌كند.

مسعود کیمیایی تاکید کرد: راجع به فرش ایرانی صحبت کردن سخت است ضمن اینکه بگویم که تحقیقات زیادی راجع به فرش داشتم و  در ۲۰ سالگی مقاله ای نوشتم و با فرش ایرانی زندگی کردم.

کارگردان فیلم «جرم» افزود: به دنیا آمدن، ازدواج، گفتن عاشقانه ها، حتی خداحافظی از دنیا با فرش همراه بوده است و فرش همه زندگی ما است.

مسعود کیمیایی با اشاره به مثالی جالب در این خصوص گفت: همیشه یک مثالی در ذهنم هست که برای خودم جالب است. اینکه تماشای یک فیلم ایرانی مثل به نظاره نشستن یک فرش دستباف ایرانی است. غرق شدن در نقش و نگارهای ظریف زندگی لذت خاصی دارد که می تواند مدتها به طول انجامد اما الزاما از یک نقطه خاص به نقطه ای دیگر ختم نشود و قصه ثابتی نداشته باشد. یعنی اگر یک فیلم سینمایی اصالت ایرانی داشته باشد مانند این است که شما در یک فروشگاه فرش به تماشای یک نمونه ناب از فرهنگ و اصالت ایرانی می نشینید. 

کیمیایی در بخش دیگری از صحبتهایش عنوان کرد: اقوام را روی فرش میتوان شناخت، حتی دیوار نگاری از فرش می آید. زمانی که فرش های تقلبی را می بینم دلم می گیرد یاد بافتندگان و هنر دستشان می افتم چرا باید فرش به انزوا برود؟ مسئولانی که سمتی در این  زمینه دارند، فرش را جدی بگیرند.

این سینماگر مطرح و پیشکسوت گفت: فرش ایرانی سفیر افتخار آفرین ایران در فراسوی مرزهاست و در موزه های خارجی نمونه های فاخری از فرش های ایرانی وجود دارد. 

کیمیایی ادامه داد: همیشه به مسئولین فرهنگی کشور پیشنهاد دادم که در جشنواره های سینمایی و هنری که سالانه در کشور برگزار می شود قشنگترین و ماندگارترین هدیه ای را که می توان به برگزیدگان خارجی این چنین رویدادهایی داد فرش ایرانی است چرا که با اهدای آن اصالت کشور و تمدن ایران را در قالب فرهنگ صادر می کنید. 

وی افزود: نمی دانم این اتفاق در جشنواره ها افتاد یا نه و اینکه اصلا مسئولین اصالت ایرانی و فرش ایرانی برایش اهمیت دارد یا خیر اما من همه تلاشم را خواهم کرد که به همه بفهمانم که باید فرش ایرانی مثل جوایز معتبر خارجی به برندی تبدیل شود و هنرمندان و سینماگران بین المللی برای دریافت چنین جایزه ارزشمندی دست از پا نشناسند!

مسعود کیمیایی در پایان خاطرنشان ساخت: یکی دیگر از مسائلی که من غصه می خورم و دلم می گیرد پهن کردن فرش قرمز در جشنواره هاست که هیچ سخنیتی با فرهنگ ایرانی ندارد. چند وقتی نیست که این عنوان برای مراسم افتتاحیه و اختتامیه ها به کار گرفته می‌شود که یک فرهنگ کاملا صادراتی از سینمای هالیوود است و انگار ما خجالت می کشیم که فرش ایرانی را با زیباترین رنگ ها و تار و پود زیر پای هنر بیندازیم و یک سنت شکنی کنیم و ضمن معرفی فرش ایرانی به دنیا تقلید کورکورانه از سینمای غرب را نیز از خود دور کنیم.