S&P GLOBAL گزارش داد: پتروشیمی ها و پالایشگاه ها، 165 میلیارد دلار برای کربن زدایی طی سه دهه آینده سرمایه گذاری می کنند.
اقتصادگردان- سیاستهای اخیر رهبران جهانی ثابت کرده است که «صفر خالص» در تولید کربن دیگر بهعنوان یک هدف آرمانی تلقی نمیشود، بلکه مقصدی ضروری برای جهان است.
این محاسبه برای انتشار گازهای گلخانه ای در کنار یک نقطه عطف برای مصرف جهانی محصولات تصفیه شده رخ می دهد. از آنجایی که از زمان ساخت اولین پالایشگاههای نفت در دهههای 1850 و 1860، جهان بهطور چشمگیری تغییر کرده است، در تمام این مدت، تقاضا برای فرآوردههای پالایش شده بهطور اجتنابناپذیری رو به افزایش بوده است. اما این فرض دیگر معتبر نیست، زیرا تقاضای جهانی محصولات پالایش شده انتظارات کمی از رشد فزاینده رو به جلو دارد.
یک نتیجه اجتناب ناپذیر از این دو روند، منطقی سازی پالایشگاه خواهد بود. اما این صنعت به هیچ وجه محکوم به منسوخ شدن نیست. راه هایی برای ادامه حیات یک پالایشگاه در میان کاهش مصرف بنزین و گازوئیل وجود دارد. حتی در دنیایی که برای هر تن کربن منتشر شده قیمت تعیین می کند، رشد کند. اما چنین اختراع مجددی نیاز به سرمایه گذاری دارد. در واقع، IHS Markit تخمین می زند که صنعت پالایش جهانی بیش از 165 میلیارد دلار در تلاش های کربن زدایی در سه دهه آینده هزینه خواهد کرد.