کریستین لاگارد|
مترجم:منصوربیطرف|
تنها تغییر است که پایدار می‌ماند؛ فین تک نقش دولت و پول را تغییر می دهد
... انقلاب فین تک، دو شکل از پولی را که ما داریم درباره آن بحث می‌کنیم به زیر سوال می‌برد- سکه‌ها و سپرده‌های بانک‌های تجاری. همچنین فین تک نقش دولت در ارایه پول را هم زیر سوال می‌برد.
اقتصاد گردان - حضار محترم! از فرصتی که در اختیار من گذاشته شده تا در این رویداد مهم شرکت کنم، متشکرم.
در سنگاپور غالبا باد می‌وزد . بادها تغییرات به همراه می‌آورند و فرصت. از لحاظ تاریخی، آنها کشتی‌ها را به بنادر خودشان می‌رسانند. اینها در حالی که منتظر تعدیل هستند تا عبور کنند و فصل‌ها تغییر، دوباره عرضه می‌شوند.
هراکلیوس، فیلسوف یونانی نوشته بود که «تنها تغییر است که پایدار می‌ماند.»
سنگاپور این را می‌داند. شما این را می‌دانید. با این حال تغییر می‌تواند دلهره بیاورد، بی‌ثباتی به بار آورد و حتی تهدید. علی الخصوص این موارد برای تغییرات فناوری که رفتارهای ما، اشتغال ما و روابط اجتماعی ما را از هم می‌گسلد، حقیقت دارد.
کلید آن هم مهار کردن منفعت است در حالی که ریسک‌ها را مدیریت می‌کنید.وقتی این موضوع به فناوری مالی می‌رسد، سنگاپور نگاه استثنایی‌اش را نشان داده است . به ابداعات فناوری مالی، آزمایشگاه‌ها و همکاری‌اش با بانک‌های مرکز در خصوص پرداخت‌های فرامرزی فکر کنید.
در این مضمون من مایلم این سه مورد را بیان کنم:
1- اول، موضوع را بر حسب ذات در حال تغییر پول و انقلاب فناوری مالی، چارچوب‌بندی کنید.
2- نقش بانک‌های مرکزی را در این رانش مالی جدید - به ویژه در فراهم کردن ارز دیجیتالی - ارزیابی کنید.
3- به جنبه‌های منفی قضیه نگاه بیندازید و ببینید که چگونه می‌توانید آنها را به حداقل برسانید.
ذات در حال تغییر پول و انقلاب فناوری مالی
اجازه دهید که با یک دستور بزرگی که امروز روی میز قرار دارد شروع کنم، یعنی ذات در حال تغییر پول .
زمانی که تجارت محلی بود، حول میدان شهر متمرکز بود، پول که به شکل سکه‌های فلزی بود، کفایت می‌کرد و کارآمد هم بود. تبادل سکه‌ها از یک دست به دست دیگر تراکنش را سبب می‌شد. تا زمانی که سکه‌ها اعتبار داشت، مهم نبود که کدام دست آنها را دارد. اما زمانی که تجارت به کشتی‌ها منتقل می‌شد، مانند آنهایی که از طریق سنگاپور عبور می‌کردند و مسافت‌های طولانی را طی می‌کردند، حمل سکه‌ها گران و خطرآفرین تمام می‌شد و مایه زحمت.
پول کاغذی چینی - که در قرن نهم عرضه شد - کمک کرد اما کافی نبود. ابداع، حواله را ایجاد کرد- تکه‌های کاغذی که به بازرگانان این امکان را می‌داد با یک حساب بانکی در شهر خودشان پول را از یک بانکی در مقصد دیگر برداشت کنند. عرب‌ها این را «صکوک» می‌نامیدند که منشأ واژه «چک» امروزی ما است . این چک‌ها و بانک‌هایی که همراه آنها بودند، در سراسر جهان پخش شدند و بانکداران ایتالیایی و بازرگانان دوره رنسانس هدایت آن را بر عهده گرفتند. نمونه‌های دیگر قبض‌های شنسی «چینی» و «هوندی» هندی است .
ناگهان این موضوع مطرح شد که شما با چه کسی معامله می‌کنید. آیا این بازرگان، مالک حقیقی این قبض است؟ آیا این قبض مورد اعتماد است؟ آیا بانک شانچی چین آن را قبول می‌کند؟ در اینجا، اعتماد مبنای اساسی شد و دولت با مساعدت نقدینگی، ناظر و تضمین‌کننده آن اعتماد شد .
چرا این خلاصه داستان پول با موضوع ما مرتبط است؟ چون انقلاب فین تک، دو شکل از پولی را که ما داریم درباره آن بحث می‌کنیم به زیر سوال می‌برد- سکه‌ها و سپرده‌های بانک‌های تجاری. همچنین فین تک نقش دولت در ارایه پول را هم زیر سوال می‌برد.
ما در یک نقطه عطف تاریخی هستیم.شما - کارآفرینان جوان و شجاعی که اینجا دور هم جع شده‌اید- تنها خدمات را ابداع نمی‌کنید؛ شما بطور بالقوه تاریخ را دوباره ابداع می‌کنید. و ما همگی در فرایند تطبیق هستیم. و باد جدیدی که می‌وزد، دیجیتالی کردن (پول) است. در این دنیای جدید ما در هر کجا و در هر زمانی با هم دیدار می‌کنیم. میدان شهر بطور مجازی در گوشی‌های هوشمند ما است . ما اطلاعات، خدمات و حتی ایموجی‌ها را فرد به فرد، فی الفور مبادله می‌کنیم.
ما در دنیای اطلاعات، جایی که داده‌ها " طلای جدید " هستند - با وجود رشد نگرانی هایمان نسبت به امنیت خصوصی و سایبری - شناور هستیم . دنیایی که در آن نسل دو هزار، دوباره ابداع می‌کنند که چگونه اقتصادمان و تلفن‌های در دستمان کار کنند. و کلید مشکلات این است: خود پول دارد تغییر می‌کند. ما انتظار داریم که این پول راحت‌تر و دوستانه‌تر بشود. ما انتظار داریم که با رسانه‌های جمعی یکپارچه بشود و به آسانی بطور آنلاین و استفاده فرد به فرد از جمله پرداخت‌های ریز در دسترس قرار بگیرد. و انتظار داریم که ارزان و امن بشود و علیه جنایتکاران و چشمان کنجکاو محافظت بشود.
حالا برای اسکناس‌ها در این دنیای دیجیتالی چه نقشی باقی می‌ماند؟ تقریبا بر درب فروشگاه‌ها جمله «اسکناس مورد قبول نیست» را می‌خوانید. نه فقط در اسکاندیناوی بلکه در نقاط دیگر جهان تقاضا برای اسکناس رو به کاهش است . و در 10، 20 و 30 سال دیگر چه کسی حاضر به مبادله تکه‌های کاغذی است؟ احساس می‌شود که سپرده‌های بانکی از سمت شکل‌های جدید پولی تحت فشار است. به تامین‌کننده‌های جدید مخصوص پرداخت‌هایی که به صورت پول الکترونیک (e- money) است فکر کنید – از «وی چت» در چین گرفته تا «پی‌تی‌ام» در هند و «ام‌پسا» در کنیا. این شکل از پول‌ها برای اقتصاد دیجیتالی طراحی شده است. آنها به آنچه مردم تقاضا می‌کنند و آنچه اقتصاد لازم می‌شمرد پاسخ می‌دهند. حتی ارزهای رمزنگاری شده از قبیل بیت کوین برای معاوضه در دنیای بدون اسکناس در حال رقابت هستند و بطور مداوم خودشان را به امید اینکه ارزش پایداری بیشتر و تسویه ارزان‌تر و سریع‌تر بازابداعی می‌کنند
