طبق گزارش گلدمن ساکس، فولادسازان چینی با فراتر بردن فعالیت کورههای فولادسازی از حد معمول، محدودیتهای تولیدی که از سوی دولت تحمیل شده بود را جبران کردهاند. حاشیه سود با افزایش قیمتها بالا رفته و وعده سیاستگذاران برای افزایش سرمایهگذاریهای زیرساختی، دورنمای تقاضا را روشن کرده است.
چین که بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان است اصلاحاتی را در دو سال گذشته به اجرا گذاشته است که تحت آن، کارخانههای فرسوده و غیرقانونی تعطیل شدهاند. همچنین تولید مناطق آلوده در فصل زمستان به شدت محدود شده است. با وجود این آمار رسمی نشان میدهد که تولید به رکورد بالایی رسیده است. بخشی از دلیل این افزایش تولید ناشی از استفاده کارخانههای فولادسازی از سنگ آهن مرغوب برای بالا بردن بهرهوری و همچنین افزایش سهم فولاد قراضه در خوراک آنها از حدود ۱۰ به ۳۰ درصد است.
اما همزمان تولیدکنندگان چینی با ریسکهای فزاینده ناشی از تشدید تنشهای تجاری میان چین و آمریکا و کندی رشد اقتصادی روبرو هستند. بر پایه آمار گمرکی، صادرات فولاد چینی در هفت ماه نخست امسال ۱۴ درصد افت کرد و به ۴۱.۳ میلیون تن رسید.